DOMNUS seu DOMINUS

DOMNUS seu DOMINUS
DOMNUS, seu DOMINUS
appellatio sacra, Deo et Christo propria, Tertull. in Apolog. c. 34. qui proin Augustum laudat, quod ne Dominum quidem se dici volebat, quem et alii Impp. pagani sequuti sunt. Sed eo insolentiae processit Domitianus, ut non Dominus solu, verum et Deus appellari vellet. Suet. in vita eius c. 13. More dein per vicissitudines fluctuante, a Christianis etiam Impp. admissus et inter titulos, Dominus, sed mediâ vocali i exemptâ, cuius prisci usus hodieque manent vestigia, in semivocabulis Cyr, vulgo Syr,, a Gr. Κύρος, pro Κύριος, apud Gallos et Anglos: Don et Dom, a Lat. Dommus. apud Italos et Hispanos. Vide Spelman. Inprimis Ecclesiasticâ dignitate aliquâ aut vitae sanctimoniâ insignibus, id nominis tributum legimus. De Episcopis passim Gregorius M. Paulinus, Ennodius, Alii. Pontificibus praecipue Rom. vindicat Onuphr. Inde ad Abbates, et Monachos transiit hodieque Benedictinis, Carthusiensibus, Cluniacensibus Monachis in usu est. Sed et Franciae Reges peculiariter, Domnos appellatos esse, auctor est Landulfus Sagax et Rabanus Maurus ad Othgarium etc. Discrimen vero inter Dominum et Domnum, Franci vett. quoque observasse videntur, cum solum Deum Dames, quosvis vero alios, in dignitate constituos, voce Dam salutare solitzos, tradit Car, du Fresne in Gloss.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • DOMINUS — I. DOMINUS Terrae Marisque Graece Ο῾ γῆς καὶ θαλάττης δεσπότης Caracalla in vett. nummo appellatur de quo vide infra voce Thyatira. II. DOMINUS appellatio fuit, quâ Impp. olim insigniebantur, Alex. tamen Seu. eam repudiante: quemadmodum et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • DOMICELLUS — appellatio, quâ olim Galli filios quosvis Regis, sed Optimatum Primogenitos tantum salutabant: sicut Angli Regni successorem Aethelingum uccabant et Clitonem: quo tamen posteriore nomine omnes Regis filios alias insigniebant. Marculsi aevo, nec… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Gwerwicus — Gwerwicus, (5. Oct.), auch Gerwicus, Stifter des Klosters Waldsassen, Herr von Volmestein,148 ein tapferer und edler Jüngling, hatte auf den verschiedenen Besuchen, bei denen er, um die Welt und ihre Sitten kennen zu lernen, an manchen Höfen… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”